કલાપીનો કેકારવ/મધુકરની વિજ્ઞપ્તિ
| ← ફકીરી હાલ | કલાપીનો કેકારવ મધુકરની વિજ્ઞપ્તિ કલાપી |
હૃદયક્મલની જૂઠી આશા → |
મધુકરની વિજ્ઞપ્તિ
અરે રે! પુષ્પ! આ ભમરો મરે છે હો: મરે છે હો!
નમેરું થઈશ શું, વ્હાલા! હું ત્હારો છું: તું મારું થા!
તું બીડાતાં હું બીડાઉં: તું ખીલે, તો હું ગૂંજું છું:
ન ભોગી પુષ્પ બીજાનો: હું ત્હારો છું: તું મ્હારું થા!
અરે! તું ભૃંગ બીજા જો ભ્રમણ કરતા ફૂલે ફૂલે:
કદી મ્હારી ન રીતિ એ: હું ત્હારો છું: તું મ્હારું થા!
કંટક કાપી નાખી દે : ભ્રમર છાતીથી ચાંપી લે:
તું શોભે સર્વદા હું થી : હું ત્હારો છું : તું મ્હારું થા!
હું ત્હારો ને ન તું મ્હારું, ન રીતિ એ રતિની છે:
કદર તું પ્રેમીની કર તો હું ત્હારો છું : તું મ્હારું થા!
તપું છું હું : બળું છું હું ! મરું છું હું, અરે પ્યારા!
તું મકરંદ છાંટી લે : હું ત્હારો છું : તું મ્હારું થા!
આ તો સ્વપ્ન ટૂંકું છે : હું ગુંજી લઉં: તું ખીલી લે!
થશે પલમાં અરે! હા ! શું? હું ત્હારો છું : તું મ્હારું થા!
સુકોમલ તું ખરી જાશે : ભ્રમર ત્હારો મરી જાશે:
આખિરની ગતિ એ છે: હું ત્હારો છું: તું મ્હારું થા!
૨-૧૧-’૯૨