કલાપીનો કેકારવ/હૃદયક્મલની જૂઠી આશા

← મધુકરની વિજ્ઞપ્તિ કલાપીનો કેકારવ
હૃદયક્મલની જૂઠી આશા
કલાપી
ભોળાં પ્રેમી →
છંદ : શાર્દૂલવિક્રીડિત



હૃદયક્મલની જૂઠી આશા

રે ભોળી! જલઝૂલતી કમલિનિ! કાં ભૂલ? વ્હાલી સખી–
જોઈ પૂર્વદિશામુખે પ્રસરતી લાલાશ આ ઊજળી?
આશા વ્યર્થ ધરે રવિ સુકરની સંધ્યા સમે, બાપલા!
એ તો હિમપતિ શશી નિકળશે, ના ના પતિ, હે હલા!

એ પોચું દિલ તું સમું સુમન છે, તેણે ગૃહી આશ’તી:
જાણ્યું સૂર્ય થઈ પ્રફુલ્લ કરશે પ્રેમી તણી પ્રીતડી:
ના તે તે નિકળી હતી શશી સમી, હિમે હણ્યું કાળજું:
જૂઠી આશ દઝાડતી સુમનને, ભુલે ન તે ઝાળ તું!
૪-૧૧-’૯૨