કલાપીનો કેકારવ/વ્હાલીનું રુદન
| ← નિ:શ્વાસને | કલાપીનો કેકારવ વ્હાલીનું રુદન કલાપી |
એક ઘા → |
| મંદાક્રાંતા |
વ્હાલીનું રુદન
આ શું! વ્હાલી! તુજ મુખ બધું આંસુંથી ભીંજવે કાં?
હું વિચારૂં સહજ કંઈ છું, દર્દ તો કૈં જ છે મા;
આ સંસારે કંઈ ફિકર છે કાંઈ તેને વિચારૂં,
રે રે! તેથી રુદન કરવું આમ, વ્હાલી ઘટે શું?
૩૦-૫-૧૮૯૬