← કડવું ૧ રણયજ્ઞ
કડવું ૨
પ્રેમાનંદ
કડવું ૩ →


કડવું ૨ જુંં

રાગ સારંગની ચોપાઈ

સેના ઉતારી સાગર પાર, છે વાનર યોદ્ધા પદ્મ અઢાર.
સેનાપતિ કીધો નલ કપિ, ક્રોધે શરીર રહ્યાં છે તપી.

બોલ્યા વાનર કરી વિનંતી, યુધ આજ્ઞા કીજે રઘુપતિ.
નલ નીલ અંગદ સુગ્રીવ શૂર, તે સંગ્રામ કરવા છે આતુર.

લક્ષ્મણ કહે સુનો શ્રીરંગ, લોહ સાંકળે બાંધ્યા માતંગ.
તેમ તમારી મર્યાદા સાંકળે, કપિ કુંજર બાંધ્યા છે બળે.

છૂટ્યા હસ્તિ વન ભાજે જેમ, છૂટ્યા વાનર લંકા લેશે તેમ.
યુધ આજ્ઞા દીજે રઘુરાય, વિયોગ સીતાજીનો જાય.

સાંભળી લક્ષ્મણનો પ્રતિબોધ, રામચંદ્રજીને દીપ્યો ક્રોધ.
કીધો ધનુષ્ય તણો ટંકાર, તે શબ્દે ઉધક્ડયો સંસાર.

ડોલ્યા દિગજ કાંપ્યા દીગપાળ, ખળભળિયાં સાતે પાતાળ.
રાવણનું ડોલ્યું સિંહાસન, ધ્વજા છત્ર થયાં બે પતન.

રાક્ષસીના થયા ગર્ભપાત, દારુણ વાયુ રુધિર વરસાત.
માન શુકન લંકામાં થાય, રોષે ભરાયા શ્રી રઘુરાય.

પન્નગ પ્રત્યે બોલ્યા શ્રીરામ, ચોપાસે ઘેરો લંકા ગામ.

વચન રાઘવનાં સાંભળી, ઉતપત્યા વાનર હુકલી.

ચારે પોળ ઘેરી વાનરે, ચઢી બેઠા કોટને કાંગરે.
સેના રાઘવની ઝોકી, ઉઠાડી રાવણની ચોકી.

પાડ્યા કાંગરા કોટાકોટ, કૂદે વાનર ને મુકે દોટ.
પુંછ પછાડે વજાડે ગાલ, રુએ રાક્ષસી બીહે બાળ. ૧૦

જે હાથે ચડે તેને ત્રાડે, છજાં ઝરુખાં ત્રોડી પાડે.
તરુવર બહુ નાખે પાષાણ, લંકામાંહે પડ્યું ભંગાણ. ૧૧

નાસે લોક કરે બુબાણ, થયું સભામાં રાવણને જાણ.
ઉઠી મંત્રી જોડી બે હસ્ત, રાવણ પ્રત્યે બોલ્યો પ્રહસ્ત. ૧૨

સ્વામી કપિ આવ્યા સમગ્ર, ચોપાસે ઘેર્યું લંકા નગર.
સિંહના ઘર પર આવે શિઆળ, ત્યમ વાનર આવ્યા ભૂપાળ. ૧૩

સાંભળી મંત્રી તણાં વચન, ક્રોધ કરી બોલ્યો રાજન.
કર સેના મારી સાવધાન, ઉતારું માનવનું અભિમાન. ૧૪

વલણ

માન ઉતારુઁ રામ તણું, કરું વાનરનો ઘાણરે;
દશસ્કંધ કોપે ચઢ્યો, પછે ગરગડ્યાં નિશાનરે. ૧૫

0