← પદ-૭૫ રસિકવલ્લભ
પદ-૭૬
દયારામ
પદ-૭૭ →


પદ ૭૫ મું

ધન પણ તેવું મન બગાડેજી, પ્રભુમાં પહોંચ્યું ખેંચી કાઢેજી;
અનર્થ જેમાં દશ ને પાંચજી, શ્રીમુખ ગાયા ભરીયાં આંચજી;
સહ્રદય સર્વથી ક્લેશ કરાવેજી, પ્રાણ ખોય કે પ્રેત બનાવેજી;
હરિ સેવામાં વા પરમાર્થજી, વિત્ત વવરાયું સફલિત અર્થજી.

ઢાળ

સફલિત કરવું અર્થ એમ જ, હોય જો કદિ પાસ;
નૂતન ઉપાર્જન કેરી હરિજને ન ધરવી આશ.

મેલતાં દુઃખ દુઃખ રક્ષણે, હાનિ થાતાં મહાદુઃખ;
પલવાર પ્રભુ ભજવા ન પણ રહે, ચિત્ત કૃષ્ણ વિમુખ.
ભોજન વસન ચિંતા કરી, વૈષ્ણવે ન થાવું ઉદાસ;
સહુ વિશ્વે પોષે વિશ્વંભર, ક્યમ ભૂલશે નિજ દાસ?
ગિરિ શિખર દ્રુમ સિંચે હરિ, અનાયાસ અજગર પોખે;
દધિ મધ્ય શક્કરખોર ખગ, સાકર વડે સંતોખે.
જન્મતા પહેલું જનનિસ્તન પય, પ્રકટ કર્યું પ્રભુ પાસ;
ચગુણી રચ્યા પછી ચંચુ રચી, જડ જીવ નથી વિશ્વાસ.
છે અજબ ગુલમેરી ખગી, તજી આહાર રટે મુખ રામ;
જન દયાપ્રીતમ ચંચુ કરી, ચરણે ચતુર સુખધામ.