← સ્વાંગ ૧લો લક્ષ્મી નાટક
સ્વાંગ ૨
દલપતરામ
સ્વાંગ ૩ જો →


દાજી૦: અલ્યા, મસ્તાઈમાં બોલે છે, પણ મને સરકારે મુખીપણાનો લેખ આલ્યો છે. હું તને શિક્ષા કરીશ.

ભીમ૦: તમને નરકમાં જવાનો લેખ મળ્યો હશે, અને તમને જમના દૂત તેડવા આવ્યા હતા, પણ તમે કેમ જતા નથી ?

દાજી૦: જા, જા, ગધેડીના લુચ્ચા મારૂં કામ મુકીને હું આટલે સુધી આવ્યો પણ હજી તું બોલતો નથી કે ત્યાં મારૂં શું પ્રયોજન છે. અને અહિયાં મારો કોશ કોણ ચલાવશે ?

ભીમ૦: કાકા હવે હું કપટ મુકીને કહું છું, કે મારા ઠાકોરને લક્ષમીજી મળ્યાં છે, તે તમને પણ રૂપિયા આપશે.

દાજી૦: હેં શું બોલે છે, તે રૂપિયા આપશે ?

ભીમ૦: હા, રૂપિયા આપીને રાવણના જેવા શ્રિમંત કરશે, પણ રાક્ષ સના જેવું કાળું મોઢું કરવું પડશે.

દાજી૦: અરે ભાઈ ન્યાલ થયાને તારી વાત સાચી હશે તો હું આનંદથી નાચીશ.

ભીમ૦: હું મહાદેવજીની રીતે નૃત્ય કરૂં તમે ભૂતની પેઠે મારી પછવાડે નાચતા આવો.

દાજી૦: અરે ઊભો રહેને માધેવ હમણાં તારી જટા બટા ચુંથી નાંખીશ.

ભીમ૦: હું હનુમાનજીની પેઠે કુદીને હમણાં મારા ઠાકોર પાસે જઈશ.

દાજી૦: હું તારૂં પુંછડું પકડીને ઊડીશ.

ભીમ૦: અરે મારૂં પુંછડું પકડશોમાં ચાલો હું એક કામ કરી લેઉં, આ અમારા ઠાકોરનો રોટલો છે, તે ખાઈ લેઉ એટલે પછી તાજો થઈને આવું.

દાજી૦: મેર મુવા ધણીનો રોટલો ચોરી ખવાય ?

ભીમ૦: એમાં શું રોટલો ઠાકોરનો છે, અને હું પણ ઠાકોરનો છું. એ તો જેમ ધણીના ઘરમાં ધણીનું નાણું મેલિયે એવું છે.

સ્વાંગ બીજો સંપુર્ણ