કલાપીનો કેકારવ/નદીને સિન્ધુનું નિમન્ત્રણ
| ← બાલક કવિ | કલાપીનો કેકારવ નદીને સિન્ધુનું નિમન્ત્રણ કલાપી |
વૃદ્ધ ટેલિયો → |
| છંદ = મંદાક્રાંતા |
નદીને સિન્ધુનું નિમન્ત્રણ
ઘૂઘૂઘૂઘૂ ગિરિ ઉપરથી ઘૂઘવી આવતી'તી,
મ્હારે માટે હ્રદય દ્રવતું ભેટવા લાવતી'તી;
સર્પાકારે વહતી વનમાં ગીત ગાતી હતી તું,
મ્હારી છાયા સમજી નભને ઉરમાં ધારતી તું!
દીઠા મ્હારા અવર નદીથી હસ્તને ખેલતાં શું?
દીઠા મ્હારી ચડતીપડતી પ્રેમમાં તેં અરે શું?
દીઠી છાપો દિલ પર પડી સર્વ ભૂંસાઈ જાતી?
શું દીઠું કે ત્યજી દઈ મને રેતમાં તું સમાઈ?
મ્હારા હસ્તો જરૂર નદીઓ અન્યથી ખેલનારા,
ખેંચાતું જે મુજ તરફ ત્યાં દિલ ખેંચાઈ જાતું;
તું એ વ્હાલી ગિરિ પર થઈ આવતી તે ભૂલી શું?
ભૂલી કાંઈ રજ મધુ પિતા પાસથી લાવી તે શું?
રે! વેળાથી ચડતીપડતી કાંઈ પ્રેમે ય થાતી!
કમ્પે છે આ, સ્થિર નવ રહે સર્વ બ્રહ્માંડ, વ્હાલી!
વીણા તારો સ્વર શરૂ કરી અન્ત્ય વિરામ પામે,
કમ્પે પાછા નિપુણ કરનો કમ્પ ને સ્પર્શ થાતાં.
રે! ભૂંસાતી દિલ પર પડી છાપ એ કમ્પસ્પર્શે,
ભૂંસી દેવું, ફરી ચિતરવું એ જ છે ચિત્ર આંહીં!
ઓહો! આવા નીરસ રસમાં વિશ્વને તું વહેતાં,
ત્હારૂં મ્હારૂં જીવિત સરખાં, પ્રેમ કાં સંભવે ના?
મ્હારી થા તું ફરી ઉછળને રેતનાં એ પડોથી,
ના છાજે આ સલિલ મધુરૂં ધૂળમાં રોળવાનું;
હું સંયોગે કટુ થઈશ તું ત્હોય હું નાથ ત્હારો,
રે રે વ્હાલી! નવ મળી શકે ઐક્ય કો અન્ય સ્થાને.
૨૪-૪-૧૮૯૬