સવિતા-સુંદરી
સવિતા-સુંદરી ઇચ્છારામ દેસાઇ |
સવીતા-સુંદરી.
( નવળ કહાણી. )
મુંબઈ.
સં. ૧૯૪૭.
ઈ. સ. ૧૮૯૧.
સવૈયો.
ફળ ધીરજનું પ્રભુ દેય સદા,
તમો સેાચ કદા મન નાહિ કરો;
ઘર બહાર જૈ સિદ દુ:ખ રડો,
શુભ બોધ કરિ કરિ નીતિ ધરો;
આ વાત તણો શુભ સાર ગ્રહી,
ગુણ ગ્રાહક થઈ સઉ હૃદય ભરો;
છે મોદ વધારક ને મનભાવક,
ફળકથા સુણી શેાક હરો.
પ્રકરણ | પૃષ્ઠ | |
૧. | આમૂખ | ૩ |
૨. | આશાદાન | ૧૪ |
૩. | કુળ | ૧૮ |
૪. | આશા ને નિરાશા | ૨૬ |
૫. | નિશ્ચય | ૩૨ |
૬. | કુલીન જમાઈ | ૪૧ |
૭. | સોચના | ૪૯ |
૮. | સ્વપત્નિ સંભાષણ | ૫૮ |
૯. | હઠ | ૬૫ |
૧૦. | પ્રતિજ્ઞા | ૭૫ |
૧૧. | સંદેહ | ૮૧ |
૧૨. | શયન મંદિરમાં | ૮૮ |
૧૩. | લગ્ન | ૯૪ |
૧૪. | ખુલાસો | ૧૦૭ |
૧૫. | ઉપસંહાર | ૧૧૪ |